Użyj emulatora karty dźwiękowej, aby utworzyć wirtualną kartę dźwiękową

Część 1. Co to jest wirtualna karta dźwiękowa?

Wszystko zaczęło się od firmy Creative Technology Limited z siedzibą w Singapurze w 1989 roku, która wynalazła rodzaj karty dźwiękowej o nazwie Sound Blaster 1.0, znanej również jako „killer kard”. Miało to jednak swoje ograniczenie w tym sensie, że produkowana muzyka nie była dobrej jakości, ale przez pokolenia miało to się zmienić.

Po pierwsze, karta dźwiękowa to rodzaj sprzętu zainstalowanego w komputerze podłączonym do płyty głównej, który umożliwia wprowadzanie, przetwarzanie i dostarczanie dźwięku wspomaganego przez programy komputerowe. W niektórych przypadkach może to poprawić jakość dźwięku, chociaż komputer ma wbudowany zintegrowany system, który do tego pasuje.

Są one generalnie podzielone na dwa:

a) Wewnętrzne karty dźwiękowe, czyli audiofilskie, które skupiają się na czystych dźwiękach.

b) Karty dźwiękowe do gier, które koncentrują się na wirtualnym emulatorze dźwięku przestrzennego i efektach dźwiękowych.

Idealnie, karta dźwiękowa z biegiem czasu wniosła ogromny wkład w szeroki świat komputerów, począwszy od czasów „bip”, w których nie można było słuchać muzyki ani grać w gry inne niż słyszeć dźwięki.

Z drugiej strony emulator pochodzi od słowa emulować, które oznacza „kopiować, naśladować lub powielać”. Mając to na uwadze, emulator karty dźwiękowej to oprogramowanie, które zachowuje się jak karta dźwiękowa, z tą różnicą, że wysyła dźwięki, które zamiast tego trafiłyby do głośników, do pliku.

Wirtualna karta dźwiękowa, znana również jako Virtual Audio Driver, jest emulatorem karty dźwiękowej, który jest przeznaczony do przesyłania cyfrowych sygnałów audio i może być używany do nagrywania, zmiany lub edycji i nadawania dźwięku w systemie.

Umożliwia również emulację innej karty dźwiękowej w systemie, ponieważ można przekierować wyjście fizycznej karty dźwiękowej na jedno z jej wejść bez użycia dodatkowych kabli zewnętrznych.

Część 2. Jak używać emulatora karty dźwiękowej do tworzenia wirtualnej karty dźwiękowej

Przykładem jest wirtualna karta dźwiękowa Win Radio Digital Bridge, która jest opcją oprogramowania używaną do przesyłania cyfrowych sygnałów audio do innych aplikacji. Jedno z jego oprogramowania odbiornika wysyła strumień audio do urządzeń wyjściowych, dzięki czemu inne aplikacje mogą uzyskać dostęp do tego strumienia z urządzenia wejściowego.

Umożliwia to aplikacjom innych firm, które są zależne od normalnej karty dźwiękowej do wprowadzania sygnału, na pozyskiwanie próbek sygnału cyfrowego bezpośrednio z demodulatorów odbiornika Win Radio. Wszystko to odbywa się po instalacji i pojawia się jako dodatkowe urządzenie pod oknami.

Biorąc wszystko pod uwagę, oto niektóre z powodów, dla których ludzie muszą tworzyć wirtualną kartę dźwiękową:

• • Występuje degradacja sygnału z powodu podwójnej konwersji. Czyli cyfrowo-analogowe, a następnie analogowo-cyfrowe ponownie.
• • Występuje również redukcja połączeń między kablami karty dźwiękowej.
• • Poziom wykorzystania procesora jest zmniejszony ze względu na zaoszczędzone zasoby systemu operacyjnego, które mogą być dystrybuowane podczas współdzielenia karty dźwiękowej między dwie lub więcej aplikacji.
• • Pomaga w eliminacji nieciągłości sygnału z powodu przepełnienia/podwyższenia bufora, co jest realizowane poprzez eliminację różnic częstotliwości próbkowania z odbiornika radiowego Win i karty dźwiękowej komputera osobistego.

Podsumowując, wirtualna karta dźwiękowa zapewnia najwyższą jakość sygnałów cyfrowych dostarczanych przez odbiornik bezpośrednio do innych aplikacji przetwarzających sygnał.

Wiele wysiłku i badań podjęto w świetle tego, jak używać emulatora karty dźwiękowej do tworzenia wirtualnej karty dźwiękowej. Skupienie się na tym, jak używać emulatora karty dźwiękowej do gier do tworzenia wirtualnej karty dźwiękowej surround, będzie godnym uwagi przykładem.

Jednym z głównych emulatorów kart dźwiękowych do gier DOS jest DOSBox, który jest w stanie emulować kilka urządzeń dźwiękowych, co czyni go lepszą opcją dla większości gier. Dla każdego emulowanego urządzenia należy przeprowadzić konfigurację, co wpływa na jakość dźwięku.

Ta konfiguracja odbywa się za pomocą połączonego D-Fend Reloaded, który działa jako środowisko graficzne i zawiera wszystkie pliki językowe dla DOSBox, więc nie ma wiele do zrobienia poza instalacją. Poniżej znajdują się niektóre z samouczków, które pomogą lepiej zrozumieć, jak to działa : –

Krok I: pobierz konfigurację D-Fend. Poniższy ekran pojawia się po uruchomieniu programu.

Krok II: Po pobraniu i zapisaniu gier gdzieś na komputerze kliknij Dodatki, a następnie Otwórz folder gry i tam umieszczasz pliki gry

Krok III: Folder gry staje się wirtualnym dyskiem używanym przez konfigurację D-Fend. Do celów tego samouczka wykorzystano cywilizację Sida Meiera zapisaną w folderze Download, a następnie przeniesiono na dysk wirtualny.

Krok IV: Ponieważ pliki gier znajdują się na ustawionym wirtualnym dysku, należy dodać grę do D-Fend. Odbywa się to poprzez kliknięcie Dodaj ręcznie, a następnie Dodaj profil DOSBox. Pojawi się nowe okno, czyli edytor profili, który wygląda tak, jak pokazano na zrzucie ekranu poniżej. Plik programu ustawia się, klikając ikonę folderu na prawym końcu pliku programu.

Krok V: Zostanie wyświetlona zawartość dysku wirtualnego, a następnie przejdziesz przez folder gry w poszukiwaniu plików programu. Niektóre gry mają tylko jeden plik, ale w tym przypadku Civilization ma ich wiele. Właściwy do wyboru jest nazwany po grze. W tym scenariuszu wybierz CIV i kliknij otwórz.

Krok IV: Wracając do edytora profili, zobaczysz plik wykonywalny w polu plik programu. Jedynym pozostałym ustawieniem jest nazwanie gry w polu nazwy profilu. Po zakończeniu kliknij OK. Gra pojawi się na liście, a następnie kliknij dwukrotnie, aby uruchomić.

Po upewnieniu się, że wszystko jest w pełnym zestawie, baw się i ciesz się!